செவ்வாய், 22 பிப்ரவரி, 2022

"ரெண்டையும் அறுத்துடு" -கூகுளின் ஆங்கில மொழியாக்கக் கதை!

'Google Translate'  மூலம் ஆங்கில வாசகங்களைத் தமிழாக்கம் செய்கையில், சில[பலவாகவும் இருப்பதுண்டு] இடங்களில் மூலத்துக்கும் மொழியாக்கத்துக்கும் இடையே முரண்பாடுகளையும் தெளிவின்மையையும் காண இயலுகிறது.

ஆர்வம் காரணமாக, என்னுடைய ஒரு சிறுகதையை[5 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு எழுதியது] 'Google Translate'இல் பதிவு செய்தேன்[பகுதி பகுதியாக]. மொழியாக்கம் செய்யப்பட்ட ஆங்கிலத்திலான கதையையும் கீழே தந்துள்ளேன். 

வாய்ப்பு அமைந்தால், கூகுள் நிறுவனத்துடன் தொடர்பில் இருப்பவர்களோ, அதில் பணி புரிபவர்களோ 'மொழியாக்கக் கருவியில்[மென்பொருள்] உரிய மாற்றங்களைச் செய்தால், அது தமிழர்களாகிய நமக்குப் பெரும் பயன் தருவதாக அமையும் என்பது என் எண்ணம்.
ஜோலார்ப்பேட்டை – ஈரோடு பயணியர் ரயில் வண்டி பொம்மிடி தாண்டி, தடதடத்து ஓடிக்கொண்டிருந்தது.

கண்களுக்கு விருந்தாகிக் கண நேரத்தில் காணாமல் போகும் மலை சார்ந்த காடுகளையும் வயல்வெளிகளையும், இருக்கையில் சாய்ந்தவாறு ‘பராக்கு’ப் பார்த்துக்கொண்டிருந்த தேவகி, வலது கால் பாதம் ‘நறுக்’ என்று மிதிக்கப்பட்டதால், காலைப் பின்னுக்கு இழுத்ததோடு, திடுக்கிட்டுப் பார்வையை உள்ளுக்கிழுத்தாள்.

முந்தானை சற்றே விலகியிருந்த தன் ஒரு பக்கத்து மார்பகத்தை எதிரே அமர்ந்திருந்த மாதவன் முறைத்துப் பார்த்துக்கொண்டிருப்பதைக் கவனித்தாள்.

“ஏய்யா என் காலை மிதிச்சே?” என்று கேட்டாள்.

“காத்து வாங்குது. இழுத்து மூடுடி” என்றான் அவன்.

மாராப்பை இழுத்து மூடுவதற்கு மாறாக, அவன் மீது அலட்சியப் பார்வையை வீசிவிட்டு, மீண்டும் இயற்கையழகை ரசிக்கத் தொடங்கினாள் தேவகி.

‘நறநற’வென்று பற்களைக் கடித்தான் மாதவன்.

வீடு போய்ச் சேர்ந்ததும், “உன்கிட்ட ஒன்னு கேட்கணும். டீ கொண்டா” என்று உத்தரவிட்டான் அவன்.

தேனீருடன் வந்த தேவகியின் இன்னொரு கையில் நீண்டதொரு அரிவாளும் இருந்தது.

சொன்னாள்:

“நீ என்ன கேட்கப்போறேன்னு எனக்குத் தெரியும். முதலில் நான் சொல்லுறதைக் கேளு. சேலை கட்டுற ஒரு பொம்பள எல்லா நேரமும் இழுத்து இழுத்துப் போர்த்திகிட்டு இருக்க முடியாது. கவனக்குறைவா இருக்கும்போது மாராப்பு விலகத்தான் செய்யும். கட்டுன புருஷனா இருந்தாலும் இதைக் கண்டுக்காம இருக்கணும். அப்படி இருக்க உன்னால முடியாது. நமக்குக் கல்யாணம் ஆன இந்த ஒரு வருசத்தில் ஒரு நூறு தடவையாவது “இழுத்து மூடு’’ன்னு சொல்லியிருப்பே. ஒன்னு செய். உன் கையால என்னோட ரெண்டு முலையையும் அறுத்துப் போட்டுடு. அப்புறம் உனக்கு எப்படியோ, எனக்கு நிம்மதி கிடைச்சுடும்.”

தேனீர்க் குவளையை ஒரு புறம் வைத்துவிட்டு அரிவாளை மட்டும் நீட்டினாள் தேவகி.

“என்னை மன்னிச்சுடு தேவகி” என்று சொல்ல நினைத்தான் மாதவன். ஆனால், சொல்லவில்லை; ஆழ்ந்த யோசனையுடன் சட்டையை மாட்டிக்கொண்டு வெளியே கிளம்பினான்.
                                *     *     *     *     *    

கூகுளின் மொழியாக்கம்:

Jolarpettai - Erode passenger train was speeding past Pommidi.

Devaki, who was staring at the mountainous forests and fields that were disappearing in an instant as a feast for the eyes, leaned back in her seat as her right foot was trampled as 'chopped' and she stared in amazement.

‘Madhavan, who was sitting opposite her one-sided breast which was slightly off the front, noticed that she was staring.

"Hey did you step on my leg?" She asked.

“Wait and buy. Drag and drop” he said.

Instead of dragging Marappa away, Devaki threw an indifferent look at him and started enjoying nature again.

Madhavan beat ‘Naranara’ and bit his teeth

When he went home, he said, "I want to ask you something. Tea Konda.”

Devaki, who came with tea, had a long scythe[அரிவாள்] in her other hand.

“I know what you are asking. First listen to what I have to say. The saree tie can not be pulled and wrapped around a doll all the time. When left unmanaged, they can be left astray and lose the right path. Even if Kattuna Purushana does not see this. You can not be like that. He would have said "pull and close" at least a hundred times in the one year we've been married. Do something. Cut off my awesome nipple with your hand. Then somehow you can find peace for me” she said.

Devaki put the tea cup aside and held out only the scythe.

Madhavan thought to say "Excuse me Devaki". But, do not say; With a deep thought he grabbed his shirt and walked out.

==========================================================================

*****கணிசமான அளவில் பிழைகள் இருப்பினும், கதையின் 'உள்ளடக்கம்' புரியும் வகையில் கூகுளின் ஆங்கில மொழியாக்கம் அமைந்துள்ளமை கவனிக்கத்தக்கது.