மேதகு நீதியரசர் சதாசிவம் அவர்களின் அண்மைக்காலத் தீர்ப்புகள் மட்டுமல்ல, அவர் வழங்கிய கடந்த காலத் தீர்ப்புகளும்கூட அவர் நீதி காப்பதில் பேரரசர் என்பதற்குச் சான்று பகர்வனவாகும். 1997 ஆம் ஆண்டின் ஓர் அபூர்வ வழக்கில் அவர் வழங்கிய ‘அறிவாண்மை மிக்க தீர்ப்பை’ நீங்கள் அறிந்திருக்கலாம்; மறந்திருக்கலாம்; அறியாதவர்களும் இருக்கக்கூடும். நம் எல்லோருக்குமான பதிவு இது.
வழக்காளர் பெயர் சாரதா; தமிழ் இலக்கியத்தில் ‘டாக்டர்’ பட்டம் பெற்றவர். பிராமண வகுப்பைச் சேர்ந்தவர்.
இவரும் தேவேந்திரகுல வேளாளர்[தலித்] வகுப்பைச் சேர்ந்த திரு பி.தண்டபாணி என்பவரும் 1985இல் திருமணம் புரிந்துகொண்டனர். 1988இல் வேலை கோரி வேலை வாய்ப்பு அலுவலகத்தில் திருமதி சாரதா பதிவு செய்தார்.
1990இல் பாரதியார் பல்கலைக்கழகத்தில் தாழ்த்தப்பட்டோருக்கு ஒதுக்கப்பட்ட விரிவுரையாளர் பதவிக்கு விண்ணப்பித்தார்.
அவர் தாழ்த்தப்பட்டவர் அல்லர் என்று அவரது விண்ணப்பம் நிராகரிக்கப்பட்டது.
‘தலித் சான்றிதழ்’ கோரி சமூக நலத்துறைக்கு விண்ணப்பித்தார் சாரதா. அவர் கோரிக்கை ஏற்கப்படவில்லை. அதன்பிறகுதான் நிவாரணம் தேடி சென்னை உயர்நீதி மன்றத்தில் வழக்குத் தொடுத்தார்.
சாதி ஒழிப்புக்கு முதற்படியாக உள்ள கலப்புத் திருமணம் புரிந்தோர் வாழ்க்கையில் தடைக் கற்களை ஏற்படுத்தலாமா? உற்சாகமும் ஊக்குவிப்பும் ஏற்படுத்த வேண்டியது சாதி ஒழிப்பில் ஈடுபாடுள்ள அரசின் தலையாய கடமை அல்லவா? அந்தக் கடமை, உரிமை ஆகும் வகையில் பிரகடணம் செய்யப்பட்டது உயர்நீதி மன்றத் தீர்ப்பின் மூலம்.
அந்தத் தீர்ப்பை வழங்கியவர், அப்போதைய, சென்னை உயர்நீதி மன்ற மேதகு நீதியரசர் சதாசிவம் அவர்கள்.
“ தலித் வகுப்புக்கான சலுகைகளைப் பெறுவதற்காகவே இப்பெண் ஒரு தலித்தை மணந்துகொண்டதாக வைத்துக்கொண்டாலும் அதில் என்ன தவறு இருக்க முடியும்?” என்று தம் தீர்ப்பில் குறிப்பிட்டிருந்தார்.
‘அறிவாண்மை மிக்க தீர்ப்பு இது’ என்று தினமணி நாளிதழ் தலையங்கம் தீட்டியது குறிப்பிடத்தக்கது.
நீதி காப்பதில் பேரரசராக விளங்குபவர் மேதகு சதாசிவம் அவர்கள் என்பதில் கிஞ்சித்தும் சந்தேகம் இல்லை.
“நீதியரசர் சதாசிவம் நீடு வாழ்க!” என்று போற்றத் தோன்றுகிறது எனக்கு.
உங்களுக்கு?
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
நன்றி: ‘ஓம் சக்தி’ மாத இதழ், மார்ச் 1997.
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
வழக்காளர் பெயர் சாரதா; தமிழ் இலக்கியத்தில் ‘டாக்டர்’ பட்டம் பெற்றவர். பிராமண வகுப்பைச் சேர்ந்தவர்.
இவரும் தேவேந்திரகுல வேளாளர்[தலித்] வகுப்பைச் சேர்ந்த திரு பி.தண்டபாணி என்பவரும் 1985இல் திருமணம் புரிந்துகொண்டனர். 1988இல் வேலை கோரி வேலை வாய்ப்பு அலுவலகத்தில் திருமதி சாரதா பதிவு செய்தார்.
1990இல் பாரதியார் பல்கலைக்கழகத்தில் தாழ்த்தப்பட்டோருக்கு ஒதுக்கப்பட்ட விரிவுரையாளர் பதவிக்கு விண்ணப்பித்தார்.
அவர் தாழ்த்தப்பட்டவர் அல்லர் என்று அவரது விண்ணப்பம் நிராகரிக்கப்பட்டது.
‘தலித் சான்றிதழ்’ கோரி சமூக நலத்துறைக்கு விண்ணப்பித்தார் சாரதா. அவர் கோரிக்கை ஏற்கப்படவில்லை. அதன்பிறகுதான் நிவாரணம் தேடி சென்னை உயர்நீதி மன்றத்தில் வழக்குத் தொடுத்தார்.
சாதி ஒழிப்புக்கு முதற்படியாக உள்ள கலப்புத் திருமணம் புரிந்தோர் வாழ்க்கையில் தடைக் கற்களை ஏற்படுத்தலாமா? உற்சாகமும் ஊக்குவிப்பும் ஏற்படுத்த வேண்டியது சாதி ஒழிப்பில் ஈடுபாடுள்ள அரசின் தலையாய கடமை அல்லவா? அந்தக் கடமை, உரிமை ஆகும் வகையில் பிரகடணம் செய்யப்பட்டது உயர்நீதி மன்றத் தீர்ப்பின் மூலம்.
அந்தத் தீர்ப்பை வழங்கியவர், அப்போதைய, சென்னை உயர்நீதி மன்ற மேதகு நீதியரசர் சதாசிவம் அவர்கள்.
“ தலித் வகுப்புக்கான சலுகைகளைப் பெறுவதற்காகவே இப்பெண் ஒரு தலித்தை மணந்துகொண்டதாக வைத்துக்கொண்டாலும் அதில் என்ன தவறு இருக்க முடியும்?” என்று தம் தீர்ப்பில் குறிப்பிட்டிருந்தார்.
‘அறிவாண்மை மிக்க தீர்ப்பு இது’ என்று தினமணி நாளிதழ் தலையங்கம் தீட்டியது குறிப்பிடத்தக்கது.
நீதி காப்பதில் பேரரசராக விளங்குபவர் மேதகு சதாசிவம் அவர்கள் என்பதில் கிஞ்சித்தும் சந்தேகம் இல்லை.
“நீதியரசர் சதாசிவம் நீடு வாழ்க!” என்று போற்றத் தோன்றுகிறது எனக்கு.
உங்களுக்கு?
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
நன்றி: ‘ஓம் சக்தி’ மாத இதழ், மார்ச் 1997.
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx