எச்சரிக்கை[இளவட்டங்களுக்கு]! கதையைப் படித்து முடித்ததும், “தலைப்பில் உள்ள ‘கவர்ச்சி’ கதையில் இல்லையே!?” என்று மனம் வெதும்பி முணுமுணுக்காதீர்!!!
மனதில் சுமந்தவர்
ஓர் ஆற்றங்கரையில் ஒரு குருவும் சீடனும் ஆசிரமம் அமைத்து வாழ்ந்து வந்தனர்.
பச்சைப் பசேல் எனக் காட்சியளிக்கும் மலைச் சிகரங்கள் சூழ்ந்த, நெடிதுயர்ந்த மரங்களும். மணம் பரப்பும் செடிகளும், கொடிகளும் நிறைந்த ரம்மியமான சூழலில் தவம் இயற்றி மகிழ்ச்சியாக வாழ்ந்து வந்தனர்.
மக்களும் இவர்களைத் தேடி வந்தனர்; உபதேசம் பெற்றனர்.
இது தவிர, இவர்கள் ஊர் ஊராகச் சென்று பக்திச் சொற்பொழிவுகளும் ஆற்றி வந்தார்கள்.
ஒரு சமயம், ஒரு கோயில் திருவிழாவில் கலந்துகொள்ள அண்டையிலிருந்த ஓர் ஊருக்கு இருவரும் கிளம்பினார்கள்.
ஆறு குறுக்கிட்டது. அதைக் கடக்க இருந்த நேரத்தில் ஓர் அழகான குமரிப் பெண் அங்கு வந்தாள்; சொன்னாள்:
“சுவாமிகளே, நான் கோயில் திருவிழாவுக்குச் செல்ல வேண்டும். என்னால் ஆற்றைக் கடக்க முடியாது. தண்ணீரைக் கண்டால் ரொம்பவே பயம். உங்களில் ஒருவர் என்னைத் தூக்கிச் சென்று அக்கரையில் சேர்த்தால் மிகவும் நன்றி உள்ளவளாக இருப்பேன்” என்றாள்.
சீடன் திடுக்கிட்டான்.
சற்றே யோசித்த குரு, அந்தப் பெண்ணைத் தன் இரு கைகளாலும் குண்டுக்கட்டாகத் தூக்கிச் சென்று அக்கரையில் சேர்த்தார்.
சீடன் மனதைக் குழப்பம் ஆக்கிரமித்தது.
‘நம் குரு ஒரு இளம் பெண்ணைத் தொட்டுவிட்டாரே. இது தவறில்லையா?’ என்று அவன் மனம் கேட்டுக்கொண்டே இருந்தது.
அவனுக்குக் கோவில் விழா, சுவாமி தரிசனம், அன்னதானம் என எதிலும் மனம் லயிக்கவில்லை.
இருவரும் ஆசிரமம் திரும்பினார்கள்.
இரவு வந்தது. உறங்கச் சென்றார்கள்.
மனக் குழப்பம் சீடனை உறங்கவிடாமல் தடுத்தது.
அவன் புரண்டு புரண்டு படுத்துத் துன்பப்படுவதைக் கவனித்தார் குரு; கேட்டார்:
“என்னப்பா, என்ன பிரச்சினை? உன் நடவடிக்கை சரியில்லையே. என்ன ஆயிற்று உனக்கு? சொல்” என்றார்.
சீடன் சொன்னான்: “ஆம் குருவே. இளம் பெண்களை நாம் தொடக்கூடாதல்லவா? நீங்கள் மதியம் ஒரு பெண்ணை.....” முடிக்காமல் நிறுத்தினான்.
குரு நகைத்தார்; சொன்னார்: “நான் அவள் உடலைத் தொட்டுத் தூக்கிச் சுமந்தேன்; இறக்கி விட்டவுடன் அடியோடு அவளை மறந்துவிட்டேன். நீ இன்னும் அவளை மனதில் சுமந்துகொண்டிருக்கிறாயே?”
சீடன் மனதில் தெளிவு பிறந்தது.
=============================================================================================
இது, என்.சிவராமன் தொகுத்த, ‘ஆன்மிகக் குட்டிக் கதைகள்’ என்னும் தொகுப்பிலிருந்து களவாடிக் கவர்ச்சியூட்டியது!
=============================================================================================
மனதில் சுமந்தவர்
ஓர் ஆற்றங்கரையில் ஒரு குருவும் சீடனும் ஆசிரமம் அமைத்து வாழ்ந்து வந்தனர்.
பச்சைப் பசேல் எனக் காட்சியளிக்கும் மலைச் சிகரங்கள் சூழ்ந்த, நெடிதுயர்ந்த மரங்களும். மணம் பரப்பும் செடிகளும், கொடிகளும் நிறைந்த ரம்மியமான சூழலில் தவம் இயற்றி மகிழ்ச்சியாக வாழ்ந்து வந்தனர்.
மக்களும் இவர்களைத் தேடி வந்தனர்; உபதேசம் பெற்றனர்.
இது தவிர, இவர்கள் ஊர் ஊராகச் சென்று பக்திச் சொற்பொழிவுகளும் ஆற்றி வந்தார்கள்.
ஒரு சமயம், ஒரு கோயில் திருவிழாவில் கலந்துகொள்ள அண்டையிலிருந்த ஓர் ஊருக்கு இருவரும் கிளம்பினார்கள்.
ஆறு குறுக்கிட்டது. அதைக் கடக்க இருந்த நேரத்தில் ஓர் அழகான குமரிப் பெண் அங்கு வந்தாள்; சொன்னாள்:
“சுவாமிகளே, நான் கோயில் திருவிழாவுக்குச் செல்ல வேண்டும். என்னால் ஆற்றைக் கடக்க முடியாது. தண்ணீரைக் கண்டால் ரொம்பவே பயம். உங்களில் ஒருவர் என்னைத் தூக்கிச் சென்று அக்கரையில் சேர்த்தால் மிகவும் நன்றி உள்ளவளாக இருப்பேன்” என்றாள்.
சீடன் திடுக்கிட்டான்.
சற்றே யோசித்த குரு, அந்தப் பெண்ணைத் தன் இரு கைகளாலும் குண்டுக்கட்டாகத் தூக்கிச் சென்று அக்கரையில் சேர்த்தார்.
சீடன் மனதைக் குழப்பம் ஆக்கிரமித்தது.
‘நம் குரு ஒரு இளம் பெண்ணைத் தொட்டுவிட்டாரே. இது தவறில்லையா?’ என்று அவன் மனம் கேட்டுக்கொண்டே இருந்தது.
அவனுக்குக் கோவில் விழா, சுவாமி தரிசனம், அன்னதானம் என எதிலும் மனம் லயிக்கவில்லை.
இருவரும் ஆசிரமம் திரும்பினார்கள்.
இரவு வந்தது. உறங்கச் சென்றார்கள்.
மனக் குழப்பம் சீடனை உறங்கவிடாமல் தடுத்தது.
அவன் புரண்டு புரண்டு படுத்துத் துன்பப்படுவதைக் கவனித்தார் குரு; கேட்டார்:
“என்னப்பா, என்ன பிரச்சினை? உன் நடவடிக்கை சரியில்லையே. என்ன ஆயிற்று உனக்கு? சொல்” என்றார்.
சீடன் சொன்னான்: “ஆம் குருவே. இளம் பெண்களை நாம் தொடக்கூடாதல்லவா? நீங்கள் மதியம் ஒரு பெண்ணை.....” முடிக்காமல் நிறுத்தினான்.
குரு நகைத்தார்; சொன்னார்: “நான் அவள் உடலைத் தொட்டுத் தூக்கிச் சுமந்தேன்; இறக்கி விட்டவுடன் அடியோடு அவளை மறந்துவிட்டேன். நீ இன்னும் அவளை மனதில் சுமந்துகொண்டிருக்கிறாயே?”
சீடன் மனதில் தெளிவு பிறந்தது.
=============================================================================================
இது, என்.சிவராமன் தொகுத்த, ‘ஆன்மிகக் குட்டிக் கதைகள்’ என்னும் தொகுப்பிலிருந்து களவாடிக் கவர்ச்சியூட்டியது!
=============================================================================================
அவளை தூக்கி சுமந்து இருந்தால் சீடனும் மறந்திருக்ககூடும் :)
பதிலளிநீக்குத ம 1
பாவம்...அவனுக்கு அந்தப் பேறு கிட்டவில்லைதான்!
நீக்குநன்றி பகவான்ஜி.
பலப்பல பிரச்சனைகளும் இப்படித்தான்...
பதிலளிநீக்குஇல்லறத்தானாக வாழ்ந்தாலும் பிரச்சினை; துறந்தாலும் பிரச்சினைதான்!
நீக்குநன்றி DD.