இது புத்தம் புதிய கதை. தரமான படைப்புகளைத் தேடி அலையும் முன்னணி இதழ்கள்[5 லட்சம் பிரதிகளுக்கு மேலே விற்பனையாகும் வார இதழ்கள் மட்டும்] என் அனுமதி பெறாமலே இதை வெளியிட்டுக்கொள்ளலாம். சன்மானம்? “ஊஹூம்.....வேண்டாங்க.”
கதை.....
“உங்க முதலாளி வீட்டுக் கல்யாணம் எப்படி இருந்திச்சி?” வீடு திரும்பிய தங்கமுத்துவிடம் அவன் மனைவி பரிமளா கேட்டாள்.
“பிரமாதம். கார்கள் மட்டும் பத்தாயிரம் தேறும். மண்டபத்தில் இடமில்லாம வெளியே போட்டிருந்த பந்தலிலும் கூட்டம் நிரம்பி வழிஞ்சுது. ஒரு பெரிய அரசியல் கட்சி மாநாடு தோத்துடும்.”
“அம்மாடி...! அவ்வளவு ஜனங்களா? சாப்பிட்டியாய்யா?”
“பஃபேயில் நீள...நீள...கியூ. ஒரு மணி நேரம் தட்டேந்தி வரிசையில் நின்னுதான் சாப்பிட முடிஞ்சுது. வகை வகையான உணவுப் பண்டம். பல அய்ட்டங்களை நான் கண்ணால பார்த்ததே இல்லை. ஒன்னு விடாம வாங்கிச் சாப்பிட்டேன். ஒன்னைவிட ஒன்னு ருசி. கை கழுவின அப்புறம் பெரிய கப்பில் ஃபுரூட் சாலெட், மலை வாழைப் பழம், ஸ்வீட் பீடான்னு எதையும் விட்டு வைக்கல.....”
வாய் பிளந்து கேட்டுக்கொண்டிருந்த பரிமளா, “ வாய் ஊறுதுய்யா” என்றாள்.
“நினைச்சா எனக்கு இன்னமும் ஜொள்ளு ஊறுது. வயசுப் பொண்ணுக நிறைய வந்திருந்தாங்க. எல்லாம் வெய்யில் படாம வளர்ந்த குட்டிக. கண்ணுக்குக் குளிர்ச்சியா கொழு கொழு தளதளன்னு.....”
‘நறுக்’ என்று அவனின் தோள்பட்டையில் அவள் கிள்ள, “ஆ...” என்று அலறினான் தங்கமுத்து.
“ரொம்பவே வழிஞ்சிருக்கே. வேற என்ன பார்த்தே? சொல்லு” என்றாள் பரிமளா.
“அசத்தலான வரவேற்பு வளைவு, மேடை அலங்காரம், இன்னிசைக் கச்சேரி...இப்படிச் சொல்லிட்டே போகலாம். நல்ல வேளை, என்னோட நீ வரலை.”
“வந்திருந்தா.....”
“பொம்மணாட்டிங்க கட்டியிருந்த காஸ்டிலியான பட்டுப் புடவைகளைப் பார்த்து ரொம்பத்தான் ஏங்கியிருப்பே. அவங்க போட்டிருந்த தங்க நகைகளைச் சேகரிச்சா நாலு கோணிச் சாக்கு தேறும்.”
“ம்ம்ம்.....” நீண்ட பெருமூச்சு ஒன்றை வெளிப்படுத்திய பரிமளா, “எல்லாம் சரி, பொண்ணு மாப்பிள்ளை ஜோடிப் பொருத்தம் எப்படி?” என்றாள்.
“அவங்களை யாரு பார்த்தா?”
“கல்யாணத்துக்குப் போய்ட்டு பொண்ணு மாப்பிள்ளையைப் பார்க்கலையா? நல்ல கூத்தய்யா.” வாய்விட்டுச் சிரித்தாள் பரிமளா.
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
கதை.....
“உங்க முதலாளி வீட்டுக் கல்யாணம் எப்படி இருந்திச்சி?” வீடு திரும்பிய தங்கமுத்துவிடம் அவன் மனைவி பரிமளா கேட்டாள்.
“பிரமாதம். கார்கள் மட்டும் பத்தாயிரம் தேறும். மண்டபத்தில் இடமில்லாம வெளியே போட்டிருந்த பந்தலிலும் கூட்டம் நிரம்பி வழிஞ்சுது. ஒரு பெரிய அரசியல் கட்சி மாநாடு தோத்துடும்.”
“அம்மாடி...! அவ்வளவு ஜனங்களா? சாப்பிட்டியாய்யா?”
“பஃபேயில் நீள...நீள...கியூ. ஒரு மணி நேரம் தட்டேந்தி வரிசையில் நின்னுதான் சாப்பிட முடிஞ்சுது. வகை வகையான உணவுப் பண்டம். பல அய்ட்டங்களை நான் கண்ணால பார்த்ததே இல்லை. ஒன்னு விடாம வாங்கிச் சாப்பிட்டேன். ஒன்னைவிட ஒன்னு ருசி. கை கழுவின அப்புறம் பெரிய கப்பில் ஃபுரூட் சாலெட், மலை வாழைப் பழம், ஸ்வீட் பீடான்னு எதையும் விட்டு வைக்கல.....”
வாய் பிளந்து கேட்டுக்கொண்டிருந்த பரிமளா, “ வாய் ஊறுதுய்யா” என்றாள்.
“நினைச்சா எனக்கு இன்னமும் ஜொள்ளு ஊறுது. வயசுப் பொண்ணுக நிறைய வந்திருந்தாங்க. எல்லாம் வெய்யில் படாம வளர்ந்த குட்டிக. கண்ணுக்குக் குளிர்ச்சியா கொழு கொழு தளதளன்னு.....”
‘நறுக்’ என்று அவனின் தோள்பட்டையில் அவள் கிள்ள, “ஆ...” என்று அலறினான் தங்கமுத்து.
“ரொம்பவே வழிஞ்சிருக்கே. வேற என்ன பார்த்தே? சொல்லு” என்றாள் பரிமளா.
“அசத்தலான வரவேற்பு வளைவு, மேடை அலங்காரம், இன்னிசைக் கச்சேரி...இப்படிச் சொல்லிட்டே போகலாம். நல்ல வேளை, என்னோட நீ வரலை.”
“வந்திருந்தா.....”
“பொம்மணாட்டிங்க கட்டியிருந்த காஸ்டிலியான பட்டுப் புடவைகளைப் பார்த்து ரொம்பத்தான் ஏங்கியிருப்பே. அவங்க போட்டிருந்த தங்க நகைகளைச் சேகரிச்சா நாலு கோணிச் சாக்கு தேறும்.”
“ம்ம்ம்.....” நீண்ட பெருமூச்சு ஒன்றை வெளிப்படுத்திய பரிமளா, “எல்லாம் சரி, பொண்ணு மாப்பிள்ளை ஜோடிப் பொருத்தம் எப்படி?” என்றாள்.
“அவங்களை யாரு பார்த்தா?”
“கல்யாணத்துக்குப் போய்ட்டு பொண்ணு மாப்பிள்ளையைப் பார்க்கலையா? நல்ல கூத்தய்யா.” வாய்விட்டுச் சிரித்தாள் பரிமளா.
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக