அவனும் அவளும் உயிருக்குயிராய்க் காதலித்தார்கள்.
இருவர் வீட்டிலும் எதிர்ப்பு; கண்டிப்பு; கொலை மிரட்டல்!
"விஷம் குடித்துச் செத்துப் போகலாம்” என்றாள் அவள்.
"என்னுடைய முடிவும் அதுதான்” என்றான் அவன்.
நகரின் ஒதுக்குப் புறமான ஒரு விடுதியைத் தேடிப் போய் அறை எடுத்துத் தங்கினார்கள்.
“அடுத்த பிறவியிலாவது எங்களை இணைத்து வை ஆண்டவனே” என்று இருவரும் கண்ணீர் விட்டுக் கடவுளை வேண்டிக்கொண்டார்கள்.
சாவதற்கு முன் அவன் அவளை ஆசை தீரப் பார்த்தான்; அவளும் பார்த்தாள்.
ஒருவரையொருவர் பார்வையால் விழுங்கிக்கொண்டே இருந்தார்கள்.
இருவர் கண்களிலும் வற்றாத அருவியாய்க் கண்ணீர் வழிந்துகொண்டே இருந்தது.
அவள் கண்ணீரை இவனும் இவன் கண்ணீரை அவளும் துடைத்தபோது இருவருக்குமே மேனி சிலிர்த்தது. தணியாத தாபத்துடன் இறுக அணைத்துக்கொண்டார்கள்.
வெறி கொண்டு அழுத்தமான முத்தங்களைப் பரிமாறினார்கள்.
உருண்டார்கள்; புரண்டார்கள்.
ஈருடல் ஓருடல் ஆயிற்று. திட்டமிடல் இன்றியே 'புணர்ச்சி’ இன்பம் துய்த்தார்கள்; 'எல்லாமே’ ஒரு சில நிமிடங்கள்தான். இயல்பு நிலைக்குத் திரும்பினார்கள்.
மவுனம் சுமந்தார்கள்.
"இந்தச் சொற்ப நேர அற்ப சுகத்துக்காகவா பெத்து வளர்த்தவங்களை வெறுத்தாய்? சொந்தபந்தங்களைப் பகைத்தாய்? காதல் காதல்னு நாயாய் அலைந்தாய்?” என்று அவன் மனசாட்சி கேள்விகள் கேட்டு அவனை வாட்டி வதைத்தது.
அவள் பக்கம் திரும்பி, குனிந்த தலையுடன், "என்னை மன்னிச்சுடு” என்றான்.
“ஏன்? எதற்கு?” என்றெல்லாம் அவள் கேள்வி எழுப்பவில்லை.
அவளுக்குத் தெரிந்திருந்தது, ‘அந்தச் சில நிமிடங்கள்’ கழிந்ததும், அவன் தன் மீது கொண்டிருந்த காதல் அஸ்தமனம் ஆகிவிட்டது என்று.
"வா போகலாம்” என்று எழுந்து நடந்தான் அவன். அவள் அவனைப் பின்தொடர்ந்தாள்.
விடுதியை விட்டு வெளியேறியதும், இருவரும் வேறு வேறு திசையில் நடந்தார்கள்.
அவர்கள் வாங்கிவந்திருந்த விஷப்புட்டி திறக்கப்படாமலே, அவர்கள் தங்கியிருந்த அறையின் ஒரு மூலையில் சீந்துவாரற்றுக் கிடந்தது!
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
15.03.2013ஆம் ஆண்டு இதே தளத்தில் வெளியானது. அடியேனின் ஆக்கம்!